Univé over BuddyBold: “Wij halen ouderen achter de geraniums vandaan – letterlijk en figuurlijk”

Nederland vergrijst. Mensen worden steeds ouder en dat merken we in de maatschappij. Elske Doets, Zakenvrouw van het Jaar (2017) en eigenaar en directeur van Doets Reizen, richtte vorig jaar BuddyBold op. Een sociale onderneming die jonge(re) buddies koppelt aan ouderen die nog thuis of in een zorginstelling wonen. BuddyBold is er niet voor zorg, maar voor sociale interactie. 

“We dagen ouderen uit en brengen weer een sprankeling terug in hun leven. Eenzaamheid bestrijden vind ik heftig klinken, maar het gaat erom dat ouderen weer in beweging komen en verrast worden,” legt Doets uit.

Ouderen zeggen zelf vaak dat ze niet eenzaam zijn omdat hun kinderen op bezoek komen. Maar volgens Doets voegt een buddy óók iets moois toe als ouderen zich niet alleen voelen. “BuddyBold is er voor het brengen van nieuwe levensvreugde. De film Intouchables is een mooi voorbeeld van waar we naar streven.”

Het idee voor BuddyBold ontstond tijdens Doets’ succesvolle Young Lady Business Academy, een traject van één week voor vrouwen tussen 15 en 24, die erop gericht is om hen in de toekomst in sleutelposities te krijgen op de arbeidsmarkt. “Het valt mij op dat veel deelnemers niet bezig zijn met het vinden van een gat in de markt, maar zoeken naar een gat in de maatschappij. Ze denken na over het klimaat, ongelijkheid, vergrijzing en andere belangrijke thema’s.”

Een van de deelnemers, Emma Dekker uit Egmond aan den Hoef, liet Doets vorig jaar een filmpje zien van een mevrouw die alleen woont en vertelde dat ze soms de hele dag haar eigen stem niet hoort. “Dat vond ik heel erg. Hier moet ik iets mee, dacht ik.”

En zo werd in oktober 2020 BuddyBold geboren. “Ik koos voor deze naam omdat ik door middel van een buddy de stoutmoedigheid (boldness) wil terugbrengen in het leven van ouderen. Emma is overigens een van de co-initiators en ik hoop dat ze na haar studie ooit CEO wil worden.”

Elf maanden na dato gaat het BuddyBold voor de wind, na een uitdagende start. Doets richtte BuddyBold op toen de tweede coronagolf zijn intrede deed. “Ouderen waren kwetsbaar en nog niet gevaccineerd. Daardoor kwam het langzaam op gang,” blikt Doets terug.

Daarnaast was Doets het gewend om snel zaken te doen, maar in de zorgsector ligt dit tempo laag. Daar moest ik aan wennen. Want waarom zou je een half jaar wachten met iets waar ouderen ontzettend blij van worden?”

Desondanks waren er zorgbestuurders die het concept van BuddyBold snel omarmden. Zij realiseerden zich dat ze ouderen in de zorg puur als patiënten zien, vertelt Doets. “Zorgmedewerkers houden zich vooral bezig met de diagnose en het behandelplan. Buddies hebben alle tijd om aandacht te besteden aan de ‘mens’ in de ouderen.”

Inmiddels zijn er honderd matches tussen ouderen en buddies. BuddyBold zit nog in de startup-fase, maar volgens Doets groeit de sociale onderneming nu flink. “Uiteindelijk wil ik BuddyBold internationaal uitrollen, want ook in andere Europese landen is hier behoefte aan.”

BuddyBold heeft zijn waarde al lang en breed bewezen. In onder andere de thuiszorg wordt noodgedwongen gewerkt met ‘zorgminuten’. Een wijkverpleegkundige moet in acht minuten een steunkous bij iemand aantrekken. Dat is soms het enige bezoek dat iemand op een dag krijgt. Tijd voor een uitgebreid praatje is er niet. “Daarom is BuddyBold zo belangrijk. Wij vullen een gat dat is ontstaan door marktwerking in de zorg,” legt Doets uit.

Doets werkt samen met een antropoloog, die onderzoek doet naar ouderen over de hele wereld. Uit diens onderzoek blijkt dat Nederland uniek is in het feit dat we op een gegeven moment ‘besluiten’ dat ouderen niet meer van waarde kunnen zijn in de maatschappij.

“In heel veel andere landen doen ouderen nog mee. Langzamer, maar dat maakt niet uit. Ze blijven onderdeel van de samenleving en genieten van sociale interactie. In Nederland worden ouderen weggestopt. Met BuddyBold halen we ze achter de geraniums vandaan – letterlijk en figuurlijk.”

En dat levert hartverwarmende verhalen op, onder andere van Doets zelf, die ook buddy is. “Een vrouw van 95 was al jaren niet meer in een winkel geweest. We zijn samen naar een tuincentrum gegaan en toen kon ze weer allerlei bloemen en planten aanraken. Dat had ze ontzettend gemist.” Ook was Doets buddy van een man van 101. “Hij ging zich scheren en trok een overhemd aan als ik langskwam. Anders zou hij dat niet meer doen. Die sprankeling, dát is wat ik wil creëren.”

Een andere buddy is een keer gaan fietsen met een vrouw van 95. Ze had haar hele leven gefietst en kon dat nu zelf niet meer. “Ze zijn naar Egmond gegaan en dat vond ze fantastisch. Buddies zorgen voor een frisse wind.”

Volgens Doets zijn deze ervaringen ook voor de buddies enorm waardevol. “Hoe ik het zelf ervaar, is dat alles even wordt stilgezet. Je laat tijdelijk je eigen projecten vallen en leeft even in een ander tempo.”

Een andere eyeopener voor veel buddies is dat ouderen vroeger veel minder keuzemogelijkheden hadden. “Buddies zien dankzij de ouderen in hoe blij je kunt zijn met iets kleins. Een tijdje geleden vroeg ik aan die man van 101 of hij op vrijdagmiddag een biertje wilde drinken op het terras. Hij zei: ‘Nee, ik wil gewoon bloemen voelen. Dat is voor mij genoeg.’”