‘ALS BUDDY MARTIJN NAAST ME LOOPT, VOEL IK ME EEN STUK ZEKERDER’
Het leven van Hans van Beusekom (62) veranderde ingrijpend door een kanaalvernauwing in zijn nek. Ineens kon hij minder goed bewegen. Nu, herstellende van een operatie, krijgt hij dankzij BuddyBold wekelijks bezoek van Martijn, een student natuurkunde. ‘Hij helpt mij weer de oude te worden.’
Hoe ben je bij een Buddy terechtgekomen?
Via iemand van de thuishulp. Ze weet dat ik alleen woon. En dat ik een tijdje minder mobiel zou zijn in de herstelperiode na mijn operatie. Ze was ook op de hoogte van het bestaan van BuddyBold. Ze vroeg: is dat niet wat voor jou?
Zei je meteen ‘ja, dat is wat voor mij’?
Niet meteen. Ik vond het een avontuur.
Wat gaf de doorslag?
De vrouw van de thuishulp overtuigde mij dat het mijn herstel gunstig zou beïnvloeden. En dat ik de komende maanden goed iemand kon gebruiken die bepaalde, eenvoudige klusjes voor me zou kunnen doen.
Je noemt het ‘een avontuur’. Waarom?
Omdat ik van nature best wel op mezelf ben. En je van tevoren natuurlijk niet weet wat voor iemand er bij je over de vloer gaat komen. Dat is spannend.
En nu? Is het nog steeds spannend sinds je aan Martijn bent gekoppeld?
Martijn is een geweldig aardige jongen, waarmee ik goed kan opschieten. Dus die spanning is weggevallen! Maar soms moet ik toch nog even wennen.
Hoezo?
Af en toe vergeet ik dat er alweer bijna een week voorbij is. En dat Martijn de volgende dag voor mijn deur staat. Dan denk ik soms: wat zullen we gaan doen?
En daar word je nerveus van?
Een beetje. Want het is de bedoeling dat hij me helpt. Dat we samen klusjes doen. Al ben ik er gelukkig achter dat we ook makkelijk een praatje kunnen maken.
Welke klusjes hebben jullie gedaan?
Ik woon in een flat op de zesde verdieping. Toen ik een paar jaar geleden verhuisde heb ik veel spullen in de kelder gestald. Samen met Martijn ben ik die kelder nu aan het opruimen. We zijn al een eind op streek.
Opruimen schept ruimte in je hoofd, luidt een bekende wijsheid.
Maar dat is ook écht zo. Het idee dat alles daar op orde komt, geeft een bepaalde rust.
Zijn er nog meer klusjes die jullie samen doen?
Martijn is handig met computers. Dus daar helpt hij me ook wel eens mee. En klusjes waarbij je moet bukken of klimmen, zijn voor mij niet te doen. Die neemt hij van mij over.
Je zei dat je goed met Martijn kunt opschieten. Heb je een voorbeeld?
Behalve dat hij een aardig persoon is, hebben we ook gemeenschappelijke interesses. Zo houden we allebei van spannende Netflix-series, zoals ‘Game of Thrones’. Daar praten we dan over. Dat maakt het contact nog een stuk fijner.
Hoe verloopt intussen je herstel?
Op dit moment hoef ik niet meer met een rollator te lopen. Maar toch voel ik me een stuk zekerder als Martijn naast me loopt. Samen gaan we eropuit. Door met hem te wandelen en zelf regelmatig naar de sportschool te gaan, gaat mijn stabiliteit vooruit.
Neem je afscheid van Martijn als je weer hersteld bent?
Als ik straks weer de oude ben, of bijna de oude, heb ik zijn hulp niet meer nodig. En zou ik me bezwaard voelen een beroep op hem te doen. Maar over de mogelijkheid dat je een Buddy kan krijgen, zal ik enthousiast blijven.
Waarom ben je enthousiast over BuddyBold?
Ik vind het gewoon een mooi initiatief. Daarom vertel ik erover op de sportschool, waar ook veel andere senioren komen. Ze reageren er positief op. En sommigen zeggen dat ze ook een Buddy zullen nemen, als dat nodig is.
Het ‘avontuur’ met Martijn is dus geslaagd?
Absoluut. Al hoop ik zo snel mogelijk weer de oude te zijn en fulltime aan het werk te kunnen. Maar dan nóg: Martijn zal altijd een goede herinnering blijven.